"Γιατί χοροπηδώ;"

"Γιατί κολλάς τόσο πολύ με ορισμένα πράματα;" 

"Γιατί αποστηθίζεις δρομολόγια;"

"Γιατί όταν μιλάς σε κάποιον δεν τον κοιτάς στα μάτια;"

Το βιβλίο "Γιατί χοροπηδώ; Ένα αγόρι σπάει τη σιωπή του αυτισμού" απαντά σ' αυτές και σε άλλες 55 ερωτήσεις για το τι σημαίνει να είσαι αυτιστικός. Αυθεντικό, συγκινητικό και πολύ ανθρώπινο, το περιεχόμενο του βιβλίου έχει ιδιαίτερη αξία καθώς είναι γραμμένο από τον Ιάπωνα Naoki Higashida, ένα αγόρι με αυτισμό, όταν ήταν 13 χρονών. Μάλιστα παρ' όλο που ο προφορικός λόγος του Naoki είναι ιδιαίτερα δυσλειτουργικός, κατάφερε να γράψει αυτό το βιβλιο με τη βοήθεια της δασκάλας του αλλά και τη δικιά του θέληση χρησιμοποιώντας έναν πίνακα με το αλφάβητο όπου και σχημάτιζε τις λέξεις. 

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο: 

"Τα συναισθήματά μας είναι ίδια με όλων των άλλων, αλλά δεν μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να τα εκφράσουμε....Η συζήτηση είναι πολύ σκληρή δουλειά! Είναι σα να είμαι αναγκασμένος να μιλάω μια άγνωστη ξένη γλώσσα, κάθε λεπτό της κάθε μέρας....Ο χρόνος είναι κάτι το συνεχόμενο χωρίς ξεκάθαρα όρια και αυτός είναι ο λόγος που αποτελεί πηγή σύγχησης για τα άτομα με αυτισμό....Τα γράμματα, τα σύμβολα και τα σημάδια είναι οι στενότεροι σύμμαχοί μου επειδή δεν αλλάζουν ποτέ....Όταν χοροπηδώ νιώθω ελαφρύτερος, αυτή η κίνηση με κάνει να θέλω να μεταμερφωθώ σε πουλί και να πετάξω σε κάποιο μακρινό μέρος" 


Υ.Γ Ευχαριστώ πολύ τη μητέρα ενός μαθητή μου 
χάρη στην οποία έμαθα γι' αυτό το βιβλίο.

Μαθήματα ζωής από ένα μωρό

Μετράει λίγους μήνες ζωής, ίσως ακόμα να μην έχει σβήσει το πρώτο του κεράκι, είναι απόλυτα εξαρτημένο απ’ τους γονείς του όσον αφορά την επιβίωσή του & τον πρώτο καιρό εκφράζει τις ανάγκες του μέσω του κλάματος. Τι εμπειρία & γνώσεις  μπορεί άραγε να ‘χει ένα μωρό;

Κι όμως, οι μικροσκοπικοί αυτοί άνθρωποι που μπορεί να μετρούν ακόμα & λίγους μήνες ζωής έχουν να μας θυμίσουν και να μας (ξανα)μάθουν ορισμένες αξίες της ζωής που μέσα στην καθημερινότητα συχνά παραμερίζονται ή ακόμα και χάνονται.

Τι είν’ αυτό λοιπόν που μπορεί να μας μάθει ένα μωρό;

1. Να ζεις το παρόν! Το μωρό ενδιαφέρεται κι επικεντρώνεται στο «τώρα» : το παιχνίδι που θα παίξει, το φαγητό που θα φάει, τη βόλτα που θα πάει. Πόσες φορές εμείς οι ενήλικες αποπροσανατολιζόμαστε και χάνουμε την ουσία της στιγμής που βιώνουμε, σκεφτόμενοι καταστάσεις του παρελθόντος ή του μέλλοντος;

2. Να αγαπάς χωρίς όρους! Έχετε δει πώς εκφράζεται ένα μωρό στη θέα της μαμάς ή του μπαμπά του; Χαμογελάει πλατιά, κουνάει ρυθμικά τα χεράκια και τα ποδαράκια του, κι αν είναι μεγαλύτερο ανοίγει τα χέρια για να την/τον αγκαλιάσει σφιχτά. Τα παιδιά μας αγαπούν γι’ αυτό που είμαστε, ξεκάθαρα κι απλά, δίχως όρους και προϋποθέσεις. Δε θα ‘ταν όμορφο να κάναμε το ίδιο και μείς οι μεγάλοι;

3. Να ανακαλύπτεις ξανά & ξανά την ομορφιά της ζωής! Στο καθαρό βλέμμα ενός μωρού όλα φαντάζουν μαγικά και πρωτόγνωρα: η κίνηση της μπάλας, τα χρώματα & τα σχήματα των παιχνιδιών & των αντικειμένων, οι ήχοι, οι γεύσεις, η ομιλία της μαμάς, οι εκφράσεις προσώπου της.. η ζωή φυσικά έχει και δύσκολες στιγμές, όμως έχει και πολλές όμορφες που συχνά θεωρώντας τις δεδομένες τις προσπερνάμε: ένα όμορφο μουσικό κομμάτι που ακούμε στο ραδιόφωνο, μια αγκαλιά, μια βόλτα στη φύση, ένα βιβλίο που μας άγγιξε και πολλά άλλα.

4. Να ζεις απλά! Η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα κι ένα μωρό δεν κάνει τίποτα περιττό, πολύπλοκο ή υπερβολικό. Σε αντίθεση όμως με τη ζωή ενός μωρού που είναι απλή, η ζωή κι η καθημερινότητά μας έχει γίνει ή μάλλον την έχουμε κάνει εμείς οι ενήλικες πολύπλοκη. Πολλές πληροφορίες καθημερινά, πολλές δραστηριότητες στο ημερήσιο πρόγραμμα. Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε τι αξίζει τον χρόνο και την προσοχή μας και να εστιαστούμε στην απλότητα: στιγμές με τ’ αγαπημένα μας πρόσωπα, ενασχόληση με δημιουργικές δραστηριότητες που μας προάγουν και δε μας αγχώνουν ούτε αποτελούν απλά «γέμισμα» του ελεύθερου μας χρόνου.

5. Να εκφράζεσαι! Όποιος έχει περάσει λίγες στιγμές δίπλα σ’ ένα μωρό είναι βέβαιο πως θα συμφωνήσει στο ότι εκφράζει ελεύθερα κι αυθόρμητα τις ανάγκες, τις επιθυμίες και μεγαλώνοντας τις σκέψεις του. Αρχικά κλαίγοντας, κατόπιν δείχνοντας και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας προφορικό λόγο. Η προσωπική έκφραση είναι μια τόσο ανθρώπινη και φυσική ικανότητα, ωστόσο συχνά λογοκρίνεται από εμάς τους ίδιους ή τους γύρω μας κάνοντας μια τόσο αυτονόητη διαδικασία να μοιάζει «άθλο». Κι όμως πόσο πιο απλές, όμορφες και θετικές θα ήταν οι σχέσεις και η επικοινωνία μεταξύ μας αν εκφραζόμασταν -σεβόμενοι φυσικά τους συνανθρώπους μας- με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα;

 

«Ώρα για διάβασμα!»: 10 συμβουλές για τους γονείς

Έχει περάσει ένας μήνας σχεδόν απ’ την έναρξη της σχολικής χρονιάς και η ουσιαστική και αποτελεσματική μελέτη των σχολικών μαθημάτων φαντάζει συχνά «άπιαστο όνειρο» για αρκετούς μαθητές αλλά και τους γονείς τους που συνήθως αναλαμβάνουν ρόλο «βοηθού μελέτης».

Επιπλέον, ο όγκος των εργασιών, οι παράλληλες εξωσχολικές δραστηριότητες, οι πιθανές μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού, ο περιορισμένος χρόνος και η κούραση εκ μέρους του γονιού είναι κάποιοι παράγοντες που δυσκολεύουν την εκπλήρωση των καθημερινών σχολικών απαιτήσεων.

Παρ’ όλ’ αυτά, κάνοντας ορισμένα απλά πράγματα, συστηματικά και με συνέπεια, οι γονείς μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά ώστε η καθημερινή μελέτη των μαθημάτων να γίνει μια εποικοδομητική και ευχάριστη διαδικασία για όλους:

1. Εστιαστείτε και ενισχύστε τα δυνατά σημεία του μαθησιακού προφίλ του παιδιού σας.
2. Φτιάξτε μαζί ένα καθημερινό πρόγραμμα μελέτης για να τσεκάρει τα μαθήματα που έχει κάνει & να βλέπει τι έχει μείνει ακόμα για να κάνει.
3. Φροντίστε ο χώρος μελέτης να είναι επαρκώς φωτισμένος & το γραφείο να έχει μόνο τα απαραίτητα για το διάβασμα βιβλία, τετράδια και κασετίνα.
4. Προτρέψτε το παιδί να ξεκινήσει τη μελέτη με όσες ασκήσεις του είναι εύκολες και κατανοητές ώστε να δημιουργηθεί ένα θετικό κλίμα μελέτης.
5. Επιτρέψτε στο παιδί να κάνει διαλείμματα ανάλογα με τις ανάγκες και την ηλικία του.
6. Επιβραβεύετε την όποια προσπάθεια κάνει, ιδίως στα μαθήματα πού δυσκολεύεται.
7. Κρατείστε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον δάσκαλο στο σχολείο
8. Δοκιμάστε εναλλακτικούς τρόπους μάθησης, ανάλογα με το μάθημα, τις προτιμήσεις και την ηλικία του μαθητή, όπως σχεδιαγράμματα, τουβλάκια, ζωγραφιές, κάρτες, εκπαιδευτικές ιστοσελίδες και άλλα.
9. Αντιμετωπίστε με υπομονή, κατανόηση και.. χιούμορ τις «δύσκολες στιγμές» κατά το διάβασμα
10. Βρείτε μια ή περισσότερες αγαπημένες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε μαζί με το παιδί σε κάποιο διάλειμμα ή στο τέλος του διαβάσματος.

      

Παιδιά με αυτοπεποίθηση!

Πενήντα πρακτικές ιδέες για να βοηθήσουμε τα παιδιά, μέσα από την καθημερινότητα, να σέβονται τον εαυτό τους, να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις της ζωής και να στηρίζονται στις δυνάμεις τους.

1. Ενθαρρύνω τα παιδιά να κοιτούν τους ανθρώπους στα μάτια
2. Προσθέτω το όνομα κάθε παιδιού στο κουδούνι και στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού
3. Επιτρέπω στα παιδιά να φοβούνται
4. Βάζω ένα ενθαρρυντικό σημείωμα ή μια αστεία φατσούλα μέσα στη θήκη με τα μολύβια τους
5. Δείχνω στο σύντροφό μου τρυφερότητα μπροστά στα παιδιά
6. Όταν υπάρξει ευκαιρία, τους μιλάω για την σκληρή πλευρά της ζωής
7. Όταν θέλουν να καλέσουν κόσμο, τους αναθέτω καθήκοντα, αφήνοντάς τα να τα διεκπεραιώσουν με το δικό τους τρόπο
8. Αφιερώνω χρόνο για προσωπική επαφή με κάθε παιδί χωριστά
9. Σέβομαι τα προσωπικά τους αντικείμενα και τους ζητώ να σέβονται τα δικά μου
10. Φροντίζω να έχει το παιδί το δικό του ξυπνητήρι και να το χρησιμοποιεί καθημερινά
11. Αγκαλιάζω τρυφερά τα παιδιά μου κάθε μέρα
12. Όταν πρόκειται να ταξιδέψουμε, ενθαρρύνω κάθε παιδί να φτιάξει τη βαλίτσα του
13. Τους μαθαίνω να ράβουν κουμπιά
14. Τους χαρίζω ένα ημερολόγιο και ένα κουτί που κλειδώνει για να γράφουν τα μυστικά τους και να φυλάνε τους «θησαυρούς» τους
15. Μαθαίνω στο παιδί πώς θα πρέπει να αντιδράσει αν χαθεί μέσα στο πλήθος
16. Φροντίζω να έχει πάνω του μια κάρτα με τα προσωπικά του στοιχεία για να τη χρησιμοποιήσει σε περίπτωση που χρειαστεί βοήθεια
17. Ζητάω συγγνώμη όταν έχω άδικο
18. Όταν χρειάζεται να γίνουν περικοπές στον προϋπολογισμό της οικογένειας, δίνω στα παιδιά τα δυνατότητα να επιλέξουν ποια έξοδά τους θα μειώσουν
19. Τους μαθαίνω να μετράνε και να υπολογίζουν τα ρέστα
20. Αφήνω κάθε παιδί να πληρώσει και να βγάλει το εισιτήριό του όταν πάμε σε μια παράσταση παρέα
21. Τα παίρνω καμιά φορά μαζί μου στη δουλειά για να γνωρίσουν το χώρο εργασίας και τους συναδέλφους μου
22. Ενθαρρύνω την κίνηση και τη φυσική δραστηριότητα για όλη την οικογένεια
23. Κρατάω ανοιχτές τις γραμμές επικοινωνίας, ό,τι κι αν συμβαίνει
24. Αφήνω το παιδί να διαλέξει τα ρούχα που θα φορέσει
25. Όταν έχει ξαστεριά μετράμε μαζί τ΄ αστέρια κι αν δούμε πεφταστέρι κάνουμε μια κοινή ευχή!

26. Απολαμβάνουμε παρέα ένα ηλιοβασίλεμα, μια όμορφη θέα, ένα ωραίο τοπίο
27. Πάμε όλοι μαζί ένα θερινό σινεμά για να δούμε το «Τραγουδώντας στη βροχή» ή κάποια άλλη κοσμαγάπητη ταινία που προβάλλει την ομορφιά της ζωής
28. Μαθαίνω και αφήνω τα παιδιά να βγάλουν φωτογραφίες και να τραβήξουν βίντεο από τη ζωή της οικογένειας
29. Αποφεύγω με κάθε τρόπο τις συγκρίσεις ανάμεσα στα αδέλφια και στα άλλα παιδιά της ηλικίας τους
30. Όταν η συμπεριφορά τους με πληγώνει, τους μιλάω για το πώς νιώθω χωρίς να τα μειώνω και να τα κατηγορώ
31. Δέχομαι, αν υπάρχουν, ελαφρυντικά για κάτι στραβό που έγινε
32 Ενθαρρύνω τα παιδιά να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους
33. Τους επιτρέπω και τους μαθαίνω να λένε «όχι» όταν νιώθουν άβολα με κάτι που τους ζητούν οι άλλοι
34. Όταν χαίρονται για μια επιτυχία, πανηγυρίζω μαζί τους κι εγώ!
35. Τα βοηθάω να εκφράσουν με υγιή τρόπο το θυμό τους
36. Μαθαίνω στα παιδιά την αξία της ευγνωμοσύνης
37. Τους επιτρέπω να κάνουν λάθη, έτσι μαθαίνουν!
38. Δίνω στην ευκαιρία σε κάθε παιδί να μου πάρει κάποιο δώρο
39. Θυμάμαι τα ονόματα των φίλων τους και ενδιαφέρομαι γι ΄αυτούς και τις οικογένειές τους
40. Αφήνω στα παιδιά την πρωτοβουλία να διαλέξουν το δώρο του φίλου τους
41. Υποστηρίζω τη συμμετοχή τους σε διάφορες ελεύθερες δραστηριότητες του σχολείου
42. Επιδοκιμάζω όχι μόνο την πρόοδο αλλά και την προσπάθεια που καταβάλουν
43. Ενθαρρύνω και καλλιεργώ την επιμέλεια και την έμφαση στην ποιότητα, δεν δέχομαι την προχειρότητα και την τεμπελιά!
44. Όταν το παιδί έχει κλειστή την πόρτα του δωματίου του, τη χτυπάω για να του μιλήσω
45. Δημιουργώ και συντηρώ με δημιουργικό τρόπο οικογενειακές παραδόσεις
46. Καλλιεργώ τις δικές μου φιλίες και αφιερώνω χρόνο για μένα κάνοντας μια αγαπημένη δραστηριότητα χωρίς τα παιδιά
47. Ζητάω από άλλους ενήλικες συναισθηματική υποστήριξη όταν τη χρειάζομαι
48. Εχω επίγνωση της επιρροής που ασκώ στα παιδιά μου πρώτα μέσα από τη συμπεριφορά μου σε όλα τα επίπεδα και μετά μέσα από τα λόγια μου
49. Επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει λάθη!
50. Αποδέχομαι, τέλος, – ότι σαν γονιός έχω τα όριά μου!

πηγή: www.newagemama.com

Judith Scott (1943 - 2005): Γεννήθηκε με σύνδρομο down και έγινε διάσημη στο χώρο της τέχνης

Η Judith Scott ήταν μια γλύπτρια διεθνούς φήμης. Γεννήθηκε την 1η Μαίου του 1943 και πέθανε στις 15 Μαρτίου του 2005. Γεννήθηκε με σύνδρομο down, κώφωση και αλαλία.

 Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της με την δίδυμη αδερφή της Joyce όμως το χάσμα της ανάπτυξης μεταξύ των δύο κοριτσιών ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές.

Οταν ήρθε η ώρα να πάνε σχολείο η Judith ήταν "ανεπίδεκτη μαθήσεως" ακόμα και ανάμεσα στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ετσι την έβαλαν σε ένα ίδρυμα για άτομα με νοητική υστέρηση το 1950. Αυτός ο διαχωρισμός είχε βαθιά επίδραση στις σχέσεις των δύο κοριτσιών.

Τα αρχεία του ιδρύματος δείχνουν πως το IQ της ήταν στο 30 (σύμφωνα με κάποιες δοκιμασίες πριν της αναγνωριστεί η κώφωση)

Το 1985 η αδερφή της Joyce έγινε η νόμιμη κηδεμόνας της.

Το 1987 η Judith άρχισε να πηγαίνει στο Creative Growth Art Center. Το πρώτο διάστημα στο κέντρο η ενασχόλησή της με τη ζωγραφική ήταν τόσο αδιάφορη καλλιτεχνικά που η αδερφή της σκέφτηκε να διακόψει την φοίτηση. Λίγους μήνες αργότερα η Judith παρακολούθησε τυχαία μια παρουσίαση fiber art από την Sylvia Seventy. Και τότε άλλαξαν όλα. Με πρωτοφανή ζήλο βρήκε τη δική της μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης.

Η ιδιαίτερη δημιουργικότητά της αναγνωρίστηκε γρήγορα και το έργο της έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές. Κάποια κομμάτια πουλήθηκαν για περισσότερο από 15.000 δολάρια. Εργα της συμπεριλαμβάνονται στις μόνιμες εκθέσεις των Art Brut Connaissance & Diffusion Collection (Παρίσι και Πράγα), Museum of Modern Art (Νέα Υόρκη), Museum of Modern Art, San Francisca, CA, Museum of American Folk Art]] (Νέα Υόρκη), Intuit: The Center for Intuitive and Outsider Art (Σικάγο), Irish Museum of Modern Art, (Δουβλίνο), The Oakland Museum, Oakland, CA. L’Aracine Musee D’Art Brut (Παρίσι), Collection de l'art brut (Λωζάνη), and the American Visionary Art Museum (Βαλτιμόρη).

Πέθανε σε ηλικία 61 ετών στην Καλιφόρνια

Το 2006 ο σκηνοθέτης Betsy Bayha έφτιαξε το ντοκιμαντέρ Outsider: The Life and Art of Judith Scott. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το ντοκιμαντέρ Que Tienes Debajo del Sombrero? (What's under your hat?)

 πηγή:  www.eleftheriaonline.gr Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/ellada-kosmos/item/45406-down-syndrome-judith-scott

«Επιχείρηση» διάβασμα στο σπίτι: ερωτήσεις & απαντήσεις για αποτελεσματικό & δημιουργικό διάβασμα

Είναι αρκετοί οι γονείς που ταυτίζουν την ώρα για διάβασμα με αφιέρωση πολλών ωρών καθημερινά, με στιγμές έντασης, θυμού, κούρασης και εξάντλησης της υπομονής. Όταν μάλιστα υπάρχει η πίεση του χρόνου στο συνήθως ούτως ή άλλως φορτωμένο πρόγραμμα παιδιού και γονέα και η κούραση λόγω των απαιτήσεων της καθημερινότητας, τότε το διάβασμα φαντάζει ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση.

Ποιές όμως είναι οι πιο συχνές ερωτήσεις που προβληματίζουν τους γονείς όταν έρχεται η ώρα του διαβάσματος στο σπίτι;

«Πότε πρέπει να ξεκινάμε το διάβασμα

& με ποια μαθήματα;»

Είναι σκόπιμο τα μαθήματα για την επόμενη μέρα να ξεκινούν μετά από κάποιο διάστημα ξεκούρασης  του παιδιού από το σχολικό πρόγραμμα. Συνήθως, μία με δύο ώρες από την ώρα επιστροφής απ’ το σχολείο είναι ικανός χρόνος χαλάρωσης και «ανεφοδιασμού» των μαθητών.

 Χρειάζεται ωστόσο ισορροπία στους χρόνους έναρξης ώστε να μην ξεκινά αργά μες στην ημέρα οπότε και έχει επέλθει κούραση και οι παραγωγικές ώρες κατά το διάβασμα έχουν περάσει. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι πολύ αποτελεσματικό να υπάρχει μια σταθερή ώρα έναρξης του διαβάσματος, γεγονός που βοηθάει στην οργάνωση του μαθητή και συνεπώς στην αποτελεσματικότερη μελέτη.

Σχετικά με τη σειρά των μαθημάτων, κάποιες φορές οι γονείς ξεκινούν μαζί με το παιδί με τα μαθήματα που το δυσκολεύουν περισσότερο για να καταλήξουν στα πιο εύκολα, ή το αντίστροφο. Ωστόσο, είναι θετικό να ενθαρρύνεται ο μαθητής να επιλέξει ο ίδιος το μάθημα με το οποίο προτιμά να ξεκινήσει. Μ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται μια θετική έναρξη και ο μαθητής αισθάνεται αυτοπεποίθηση και ικανοποίηση αφού επιλέγει το μάθημα στο οποίο τα καταφέρνει καλύτερα.

«Είναι καλό να κάθομαι συνεχώς δίπλα του όταν διαβάζει;»

Πολλές φορές οι γονείς βρίσκονται αντιμέτωποι με το     παραπάνω ερώτημα. Όταν μάλιστα το παιδί ζητά επίμονα την παρουσία τους κατά το διάβασμα ή δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί μόνο του, τότε καταφεύγουν στη λύση του να κάθονται μαζί του καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής μελέτης.

Παρ’ όλ’ αυτά, η διακριτική και επικουρική παρουσία του γονέα είναι αυτή που θα βοηθήσει τελικά τον μαθητή να είναι υπεύθυνος για τις σχολικές του υποχρεώσεις και ν’ αυτονομηθεί σταδιακά. Φυσικά ο βαθμός της παρουσίας και συμμετοχής του γονιού ποικίλει και μπορεί να μην είναι πάντα σταθερός τόσο σε ποιότητα όσο και ποσότητα. Εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την ηλικία του παιδιού, το γνωστικό του επίπεδο, τις τυχόν μαθησιακές του δυσκολίες και τη σχέση μεταξύ γονέα – παιδιού.

«Διαβάζουμε καθημερινά πολλές ώρες, είναι σωστό;»

 Πολύς χρόνος διαβάσματος δεν σημαίνει απαραίτητα μεγάλη αποτελεσματικότητα και καλή απόδοση. Μάλιστα, από ένα σημείο και μετά, η φυσική και πνευματική κούραση, ίσως ο εκνευρισμός κι η απογοήτευση, εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί το διάβασμα, φέρνουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ένα καθημερινό πρόγραμμα μαθημάτων με την αντίστοιχη επιθυμητή ώρα διαβάσματος κατά προσέγγιση, μια λίστα των ασκήσεων της ημέρας στην οποία ο μαθητής μπορεί να τσεκάρει όταν τελειώνει την κάθε άσκηση και συχνά αλλά σύντομα διαλείμματα καθ’ όλη τη διάρκεια του διαβάσματος, όλ’ αυτά, μπορούν να συνεισφέρουν σε ένα αποδοτικό και σωστό διάβασμα.

 Σε κάθε περίπτωση, επικοινωνώντας με τον δάσκαλο μπορείτε να μάθετε τον ιδανικό χρόνο διαβάσματος που αντιστοιχεί στην τάξη του παιδιού σας. Εφόσον υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ επιθυμητού και πραγματικού χρόνου, είναι καλό να αναζητήσετε περαιτέρω συμβουλές και καθοδήγηση.        

«Τι να κάνω όταν αρνείται να διαβάσει;»

Όταν έρχεται η ώρα του διαβάσματος, η αντίδραση, η δυσαρέσκεια και η άρνηση είναι συμπεριφορές του παιδιού με τις οποίες ο γονιός μπορεί να έρθει αντιμέτωπος συχνά, ή λιγότερο συχνά. Εάν ο μαθητής δυσκολεύεται να αποδώσει σε ορισμένα μαθήματα ή να συγκεντρωθεί, τότε οι παραπάνω συμπεριφορές πολύ πιθανόν να εμφανίζονται συχνά.

Και εδώ η επικοινωνία με τον δάσκαλο προκειμένου να γνωρίζει ο γονιός τη μαθησιακή εικόνα του παιδιού στο σχολείο και η περαιτέρω έγκυρη πληροφόρηση και γνώση σχετικά με τον αποτελεσματικό τρόπο διαβάσματος στο σπίτι ή τις τυχόν μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού κρίνονται ιδιαίτερα χρήσιμές και βοηθητικές.

 Τις περισσότερες φορές όταν  ο μαθητής αρνείται  να διαβάσει είναι είτε λόγω κάποιων μαθησιακών δυσκολιών που αντιμετωπίζει, είτε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος και κινήτρου.

 Συνεπώς, οι γονείς είναι σκόπιμο και ωφέλιμο να διατηρούν ανοιχτό το κανάλι επικοινωνίας με το παιδί τους και να είναι πρόθυμοι να ακούσουν ό,τι το απασχολεί και το προβληματίζει με υπομονή και κατανόηση. Επίσης, σημαντικό είναι να δίνουν οι γονείς με κάθε ευκαιρία στο παιδί να καταλάβει πόσο και πώς ωφελείται το ίδιο μέσ’ από την κάθε μαθησιακή διαδικασία.

Τελικά, είναι μέγιστης σημασίας να αισθανθεί το παιδί σας πως βρίσκεστε δίπλα του για να το βοηθήσετε, να το στηρίξετε και να το ενθαρρύνετε να προχωρήσει στη σχολική του σταδιοδρομία εκφράζοντας όλο του το γνωστικό δυναμικό.  

Φαιδώρα Ρίζου

Ειδική Παιδαγωγός, ΜΑ

"Όλα τα κομμάτια μαζί": Μια ιστορία και μια ταινία για τον αυτισμό (της Μαίρης Καριωτάκη)

Κοιτάζει αριστερά δεξιά κατακόκκινη. Από ντροπή όχι από θυμό. Πώς να θυμώσει άλλωστε σ' αυτό το πλάσμα; Ξέρει πως δεν φταίει. Ξέρει πως αν ήταν αλλιώς τα πράγματα... Ξέρει.

Έχει περάσει πάνω από μισή ώρα. Εκεί. Δυο φράσεις στοιχειώνουν μια όμορφη στιγμή. Έχει γενέθλια σήμερα κι είναι σε παιδότοπο. Θα' πρεπε να παίζει ασταμάτητα. Κι όμως. Δυο φράσεις του στερούν τα πάντα. Εμμονή.

Η ταινία που θα δείτε παρακάτω με τίτλο «Όλα τα κομμάτια μαζί» έχει θέμα τον αυτισμό. Είναι μια συλλογική προσπάθεια, βασισμένη σε μια δική μου ιδέα κι έγινε στα πλαίσια της πτυχιακής μου εργασίας. Ο καθένας από όσους δούλεψαν γι' αυτή έχει (καρμικό; διαβολικό;) μια κάποια «σχέση» με τον αυτισμό κι έχει έτσι μια δική του ιστορία να σας διηγηθεί. Όσα διαβάζετε είναι η δική μου ιστορία κι ήταν η αιτία για να γίνει η ταινία. Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσοι έκαναν την ιδέα μου πραγματικότητα. Πιο πολύ όμως ευχαριστώ τον Λευτέρη που δίνει μάχες, τις κερδίζει και μου δίνει το παράδειγμα…

Μαίρη Καριωτάκη

Δείτε την ταινία εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=32yDLNFWFnY 

Μια από τις πολλές. Θ' ακολουθήσουν κι άλλες. Το ξέρει..Προσπαθεί να του δώσει να καταλάβει. Αδύνατον.

Ρίχνει μια ματιά γύρω της. Βλέμματα γεμάτα επίκριση. Κυρίες με την επίπληξη κρεμασμένη στην άκρη των χειλιών τους.

Την επικρίνουν που μεγαλώνει ένα ..κακομαθημένο παιδί. Που δεν μπορεί να του επιβληθεί. Που δεν τον παίρνει να φύγει να μην τους χαλάει την ησυχία.

Νομίζουν εκείνες είναι καλύτερες μητέρες. Αργότερα, μπαίνοντας στο σπίτι θα πουν στους συζύγους τους πώς έχουν τα καλύτερα παιδιά! Με τρόπους, όχι κακομαθημένα.. και θα' ναι περήφανες για τα παιδιά τους. Γιατί το συμπέρασμα βγήκε.

Έχει γενέθλια σήμερα κι είμαστε οι τρεις μας σε παιδότοπο. Δεν μπορεί να κάνει πάρτι. Έξι μήνες δεν έχουν πάρει φράγκο από το Ταμείο αλλά εκείνοι πληρώνουν. Λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, παιδοψυχολόγος. Κι ακόμη... θεατρικό παιχνίδι, θεραπευτική ιππασία..ότι μπορεί να του δώσει εφόδια. Να το εξοπλίσει για το αύριο. Να μπορεί να «σταθεί» στο πέρασμα του χρόνου.

Γιατί τα παιδιά με αυτισμό, γίνονται έφηβοι με αυτισμό. Κι έφηβοι, γίνονται ενήλικες. Ζουν ανάμεσά μας. Κι από «κακομαθημένα» πιτσιρίκια, γίνονται (στην καλύτερη βέβαια των περιπτώσεων) «ιδιότροποι» έφηβοι. Κι ύστερα «μονόχνοτοι» ενήλικες.  

Και κάποτε οι γονείς φεύγουν. Κι εκείνα μπαίνουν στο περιθώριο. Και κάποτε χάνονται κι εκείνα.

Κοιτάζει αριστερά δεξιά κατακόκκινη. Από ντροπή όχι από θυμό. Ντρέπεται για όλες εκείνες  τις κυρίες που την κοιτάζουν με την επίκριση  κρεμασμένη στην άκρη των χειλιών τους. 

Μη κρίνεις μωρέ, μη κρίνεις.  Δε μεγαλώνει ένα κακομαθημένο. Ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού μεγαλώνει. Και δίνει μάχη. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.

Μάχη η ζωή της. Μάχη κι η δική του. Κάθε στιγμή θα δίνει μάχη. Να μεγαλώσει, να  μάθει, να γίνει κατανοητός, να μαζεύει το μυαλό του, να τακτοποιεί τις σκέψεις του, να καταπραΰνει τα συναισθήματα του, να διαχειρίζεται τις εμμονές του, να επιβιώσει σ' ένα κόσμο που δεν αντέχει την διαφορετικότητα, που κρεμάει ταμπέλες κι απορρίπτει… Να ζήσει.

Μια μάχη όλη του η ζωή...

Κοιτάζει αριστερά δεξιά κατακόκκινη. Από ντροπή όχι από θυμό. Ντρέπεται για όλες εκείνες  τις κυρίες που την κοιτάζουν με την επίκριση  κρεμασμένη στην άκρη των χειλιών τους.

Θέλει να σηκωθεί πάνω και να τους πετάξει στα μούτρα την επίκριση. Να τους πει πως το παιδί της είναι αλλιώτικο. Αλλά είναι το παιδί της. Κι αν δεν μπορεί να διαχειριστεί την εμμονή του, δεν πειράζει. Εκείνη είναι περήφανη γιατί είναι το παιδί της που δίνει μάχες κάθε στιγμή και τις κερδίζει.

Την κοιτάζω να προχωρά προς την έξοδο αγέρωχη κρατώντας τον από το χέρι. Μένω πίσω να τους κοιτάζω. Μάνα και γιος. Περπατάνε οι δυο τους και είναι σαν να βλέπω το μέλλον. Έτσι θα περπατάνε πάντα. Μαζί. Μέχρι τον αποχαιρετισμό. Κι από κοντά κι ο πατέρας. Μέχρι το τέλος. Θα περπατάνε και κάθε βήμα τους θα' ναι μια μάχη ζωής.

Μένω πίσω να τους κοιτάζω… Τα μάτια μου βουρκώνουν .Όχι από οίκτο. Από περηφάνια μόνο. Ίσως κι από αγανάκτηση. Ναι, κι από αγανάκτηση. Για τις κυρίες με την κρεμασμένη επίκριση. Για την κοινωνία που δεν συγχωρεί. Για την πολιτεία που δεν νοιάζεται. Για την φύση που κάνει.. «λάθη».

Για τον ίδιο τον Θεό...

Η ταινία μικρού μήκους έγινε στα πλαίσια της πτυχιακής της εργασίας της δημοσιογράφου, υπεύθυνης του "ΡΑΔΙΟ 9,84", Μαίρης Καριωτάκη. Η ταινία, που παρουσιάστηκε στο Σπουδαστικό Πανόραμα του 37ου Φεστιβάλ της Δράμας, έχει τίτλο "Όλα τα κομμάτια μαζί" και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ρένα Σκουρογιάννη, σκηνοθέτιδα και υπεύθυνη δημιουργικού της "ΚΡΗΤΗ TV".

Για τις ανάγκες της ταινίας ο κρητικός τραγουδοποιός και καλός φίλος της Μαίρης Καριωτάκη, Μάνος Παπαδάκης, δημιούργησε την πρωτότυπη μουσική αλλά και συνέθεσε και ερμήνευσε το τραγούδι των τίτλων "Παζλ".

Στο ρόλο του πρωταγωνιστή ο Πάνος Ιωαννίδης, υπό την καθοδήγηση της λογοπαθολόγου και συγγραφέως Μαρίας Ρουσοχατζάκη, δείχνει τον αγώνα που δίνει ένα άτομο που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού για να είναι μέρος - μέλος του κοινωνικού συνόλου.

Η ταινία, όπως αναφέρει η Μαίρη Καριωτάκη στη σύντομη περίληψή της:

Αποτελεί ένα στιγμιότυπο από την καθημερινότητα του Βασίλη, ενός φοιτητή που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού και παλεύει με τις φοβίες και τις εμμονές του. Παλεύει να σταθεί σε μια κοινωνία που δε χαρίζεται στη διαφορετικότητα. Δίπλα του, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, οι φίλοι του. Τα υπόλοιπα κομμάτια του πάζλ.

πηγή: www.noesi.gr

Μια μοναδική παράσταση για μωρά: “Πολύχρωμο Παραμύθι”

Μια μοναδική παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά από 1,5 – 3,5 ετών και αποτελεί μια μαγική πρώτη επαφή με τον υπέροχο κόσμο του Θεάτρου. Μια παράσταση που εδώ και δέκα χρόνια παίζεται με μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα και έγινε η πρώτη θεατρική εμπειρία για χιλιάδες παιδιά, επιστρέφει επεξεργασμένη ανανεωμένη!

www.childit.gr

 

“Μια φορά κι έναν καιρό σε μια παραμυθένια χώρα ζούσε ένας ζωγράφος με τη μικρή κορούλα του. Μαζί τους σε μια μαγική παλέτα ζούσαν τα χρώματα…” Ζούσαν όμορφα κι αγαπημένα ώσπου κάποια στιγμή τα χρώματα τσακώθηκαν για το ποιό είναι το πιο σημαντικό και φύγανε από το σπίτι. Η μικρή κορούλα του ζωγράφου ξεκίνησε για να τα βρει. Θα περάσει πολλές περιπέτειες , θα αποκτήσει καινούργιους φίλους, θα βρει τα χρώματα και θα αποδείξει πόσο σημαντική είναι η φιλία.

Στο έργο αναπτύσσεται με κατανοητό τρόπο όχι μόνο η αξία της φιλίας αλλά και η σημασία της διαφορετικότητας , έτσι τα παιδιά μέσα από την ιστορία με τα χρώματα μαθαίνουν πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζουν και να αγαπούν το ξεχωριστό, το διαφορετικό, το άλλο.

www.voreini.gr

 

  Κείμενο-Σκηνοθεσία-Κατασκευή κουκλών: Ιρίνα Μπόικο

  Παίζουν: Τέρρυ Μήτρου,Δημήτρης Μάκκας

  Διάρκεια: 50 λεπτά

  Σάββατο στις 11:15 π.μ

  Έναρξη: Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

  Τιμή εισιτηρίου: 8 ευρώ

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΥΚΛΑΣ ΤΗΣ ΙΡΙΝΑ ΜΠΟΙΚΟ

“PEOPLE & PUPPETS’ SVIT”

@χώροςτέχνηςασωμάτων

ΟΔΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ 6

( ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΗΣΑΠ ΘΗΣΕΙΟ Ή 300 ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ)

Τηλέφωνο θεάτρου: 211-8009838

www.irinaboikotheatre.blogspot.gr

www.xorostexnisasomaton.gr

Πηγή: www.childit.gr

Παίζοντας μεγαλώνω! Προτάσεις παιχνιδιών από 0-5 ετών

Η αξία και τα οφέλη του παιχνιδιού είναι αδιαμφισβήτητα απ' τον πρώτο κιόλας καιρό της ζωής του παιδού. 

Ωστόσο είναι σημαντικό το παιχνίδι που προσφέρεται να συμβαδίζει με την ηλικία , το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού, τις ιδιαίτερες κλίσεις και προτιμήσεις που διαμορφώνει μεγαλώνοντας, να είναι δημιουργικό και φυσικά διασκεδαστικό!

0-1        έτους

Κατάλληλα γι’ αυτή την ηλικία είναι παιχνίδια, αντικείμενα και δραστηριότητες που ενεργοποιούν και οξύνουν όλες τις αισθήσεις, ενισχύουν την ανάπτυξη της κινητικότητας,  προσφέρουν τη δυνατότητα αντίληψης του χώρου και του σώματος, δίνουν ευκαιρίες αλληλεπίδρασης με τον ενήλικα και φυσικά διασκεδάζουν! Μερικά απ’ αυτά είναι:

·       Κουδουνίστρες

·       Μουσικά παιχνίδια

·       Βιβλία από ύφασμα, πλαστικό ή χαρτόνι, με μεγάλες εικόνες και σχέδια σε έντονες αντιθέσεις

·       Μαλακές μπάλες

·       Άθραυστοι καθρέφτες

·       Μαλακά ζωάκια και μεγάλες κούκλες

·       Φωτεινά, μουσικά, κινούμενα αντικείμενα στην κούνια

·       Παιχνίδια που επιπλέουν στο νερό

·       Αντικείμενα καθημερινής χρήσης διαφορετικών υφών, σχημάτων, χρωμάτων

·       Παιχνίδια που μπορεί να στοιβάξει, σε διαφορετικά σχήματα, χρώματα και μεγέθη

·       Παιχνίδια με το σώμα του παιδιού

1-2 ετών

Είναι η ηλικία της έντονης κινητικότητας, της επιθυμίας για εξερεύνηση και πειραματισμό. Δοκιμάζει τα όρια & τις αντοχές του, ζητά ικανοποίηση της περιέργειάς του & εξασκεί τις δεξιότητες αδρής και λεπτής κινητικότητας  και εξελίσσεται διαρκώς γνωστικά και κοινωνικοσυναισθηματικά. Παιχνίδια και δραστηριότητες που συντελούν στα παραπάνω είναι:

·       Βιβλία από ύφασμα, πλαστικό ή χαρτόνι, με μεγάλες εικόνες και σχέδια σε έντονες αντιθέσεις

·       Κουτιά με αντικείμενα που γεμίζει και αδειάζει

·       Παζλ με μεγάλα κομμάτια

·       Παιχνίδια με ρόδες που τα παιδιά σπρώχνουν και τραβούν

·       Μουσικά παιχνίδια

·       Κούκλες

·       Παιδικά αυτοκίνητα και φορτηγά

·       Παιχνίδια που σχηματίζουν στοίβες

·       Κύβοι που τους τοποθετεί στο αντίστοιχο άνοιγμα του παιχνιδιού

·       Αντικείμενα καθημερινής χρήσης διαφορετικών υφών, σχημάτων, χρωμάτων

·       Μεγάλα μολύβια και χαρτιά για να μουτζουρώνει

·       Παιχνίδια για να σκάβει

·       Παιχνίδια που εφαρμόζουν και μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο

·       Παιχνίδια με κουμπάκια ή πλήκτρα

2-3 ετών

Η μίμηση, η ραγδαία ανάπτυξη του λόγου καθώς και η εμφάνιση της συμβολικής σκέψης είναι κάποια απ’ τα βασικά χαρακτηριστικά των παιδιών αυτής της ηλικίας. Παιχνίδια που συμβαδίζουν με την ανάπτυξη και τις ανάγκες των παιδιών αυτής της ηλικιακής ομάδας είναι:

·       Τουβλάκια, κυβάκια, μεγάλα lego

·       Πλαστελίνη, πηλός

·       Μπάλα για να πιάνει, να πετάει, να κλωτσάει

·       Κουκλόσπιτο, κούκλες-μαριονέτες

·       Παζλ με μεγάλα κομμάτια

·       Παιδικά μουσικά όργανα

·       Υλικά και παιχνίδια για συμβολικό παιχνίδι

·       Βιβλία με σύντομα παραμύθια και εικόνες δράσης

·       Ενσφηνώματα με σφυράκια

·       Φάρμες με ζώα

·       Παιχνίδια-μεταφορικά μέσα για να ανεβαίνει πάνω

·       Μπογιές και δαχτυλομπογιές

·       Λούτρινα κουκλάκια και ζωάκια

·       Παιδικά κουζινικά σκεύη

·       Παιχνίδια εξωτερικού χώρου, όπως κουτί με άμμο, κουβαδάκια, φτυαράκια κλπ

3-5 ετών

Το παιχνίδι γίνεται πιο σύνθετο, ενώ κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα οργανωμένα ομαδικά παιχνίδια με συνομηλίκους. Η κίνηση, η ομιλία, η αντίληψη καθώς και η ικανότητα αυτοεξυπηρέτησης αναπτύσσονται συνεχώς. Κάποια παιχνίδια και δραστηριότητες κατάλληλα γι’ αυτή την ηλικία είναι:

·       Μπάλα για να κλωτσάει, πιάνει και πετάει

·       Τρίτροχο ποδήλατο

·       Τραμπολίνο

·       Κουκλόσπιτο, κούκλες, μαριονέτες

·       Παζλ

·       Βιβλία

·       Τουβλάκια, κυβάκια

·       Παιδικά εργαλεία

·       Παιχνίδι στόχου

·       πλαστελίνη, πηλός

·       Παιδικά κουζινικά σκεύη

·       Παιχνίδια εξωτερικού χώρου, όπως  κουτί με άμμο, κουβαδάκια , φτυαράκια

·       Παιχνίδια – μεταφορικά μέσα

·       Μπογιές και δαχτυλομπογιές

·       Υλικά χειροτεχνίας και ζωγραφικής

·       Ρούχα μεταμφίεσης

·       παιχνίδια κατασκευών 

·       Επιτραπέζια παιχνίδια

·       Παιχνίδια μνήμης

·       Υλικά θεατρικού και συμβολικού παιχνιδιού

·       Δραστηριότητες όπως μαγείρεμα, φροντίδα κήπου, περιποίηση ζώου

                                                                Φαιδώρα Ρίζου

                                                                         Ειδική Παιδαγωγός, ΜΑ